مجله ایرانی : برای اولین بار در سال ۱۹۴۵، افزودن فلوراید به منابع آب عمومی به یک روش رایج در بسیاری از نقاط جهان تبدیل شد. با این حال، این موضوع بدون بحث و جدل نیست.

فلوراید چیست؟

فلوراید یک ماده معدنی طبیعی است که در خاک، آب و هوا یافت می شود و از سنگ ها آزاد شده است. بسیاری از افراد با استفاده از آن در محصولات مراقبت از دندان مانند خمیردندان و دهان شویه با آن آشنا هستند، اگرچه در برخی داروها و در موارد نادر مکمل های غذایی نیز یافت می شود.

چرا برای اولین بار به آب اضافه شد؟

در مناطقی که فلوراید موجود در آب به طور طبیعی کم است، برخی از مقامات آن را اضافه کرده اند، زیرا در سطوح توصیه شده، می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند – به همین دلیل است که در بسیاری از خمیردندان ها یافت می شود. این کار را با کمک به بازسازی و تقویت مینای دندان، پوشش خارجی سخت و محافظ روی دندان های ما انجام می دهد. در نتیجه تماس مداوم با فلوراید به قوی نگه داشتن دندان ها و جلوگیری از تشکیل حفره های دندانی کمک می کند.
این رابطه برای اولین بار در دهه ۱۸۰۰ مشاهده شد، و پس از تحقیق در مورد ایمنی فلوراید در دهه های ۱۹۳۰ و ۴۰، میشیگان اولین شهری در جهان بود که در سال ۱۹۴۵ منبع آب عمومی خود را دارای فلوراید کرد. نزدیک به ۸۰ سال بعد، تخمین زده می شود که فلورایداسیون آب به کاهش ۲۵ درصدی پوسیدگی دندان در کودکان و بزرگسالان کمک می کند.
Ollie Jupes، دندانپزشک و نویسنده مسائل بهداشت دندان، گفت: «برای دهه‌ها ثابت شده است که فلورایداسیون آب عمومی در سطح پایین تأثیر چشمگیری بر میزان پوسیدگی دندان، به ویژه در کودکان دارد. “در جاهایی که فلورایداسیون معرفی شده است، همواره تفاوت قابل اندازه گیری در میزان پوسیدگی در مقایسه با مناطق غیرفلوراید وجود دارد. نرخ پوسیدگی در مناطق فلورایددار می تواند تا ۲۵ درصد کاهش یابد.

چرا برخی افراد می خواهند آن را حذف کنند؟

اگرچه مجموعه قابل توجهی از شواهد این نتیجه را تایید می‌کند که افزودن فلوراید به منابع آب عمومی بی‌خطر است، نظرات زیادی درباره استفاده از آن وجود دارد. در نتیجه، به تازگی درخواست هایی برای ممنوعیت فلورایداسیون مطرح شده است – و در ایالات متحده، در حال حاضر یک دادگاه در جریان است تا تصمیم بگیرد که آیا آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) باید این کار را به دلیل نگرانی در مورد اثرات بالقوه آن بر رشد کودکان انجام دهد یا خیر.
با این حال، به گفته مراکز کنترل و پیش گیری از بیماری ها (CDC)، ” دانشمندان در ایالات متحده و سراسر جهان به مدت یک قرن ایمنی و مزایای آب فلوراید را مورد مطالعه قرار داده اند و شواهد سازگار و قانع کننده ای برای ارتباط فلورایداسیون آب با هر اثر بالقوه سلامتی ناخواسته غیر از فلوروزیس دندانی نیافته اند.”
فلوروزیس دندانی می تواند زمانی که کودکان در طول رشد بیش از حد در معرض فلوراید قرار می گیرند، رخ دهد. با این حال، برای سلامتی آن ها مضر نیست؛ و اغلب باعث لکه های سفید و گاهی قهوه ای روی دندان ها می شود. به همین دلیل است که فلوراید اغلب در خمیردندان های ساخته شده برای کودکان کم سن و سال یافت نمی شود.
در حالی که درست است که فلوراید در دوزهای بالا می تواند خطری برای سلامتی ایجاد کند – با یک بیماری استخوانی به نام فلوروزیس اسکلتی در ارتباط است – این میزان به منابع آب عمومی اضافه نمی‌شود.
نکته مهم این است که فلوراید موجود در آب آشامیدنی سالم، در صورت استفاده در سطوح مناسب، به کاهش پوسیدگی دندان و اثرات مخرب آن کمک می کند.
محتوای این مقاله قرار نیست جایگزینی برای مشاوره، تشخیص یا درمان حرفه ای پزشکی باشد. همیشه با سوالاتی که ممکن است در رابطه با شرایط پزشکی داشته باشید، از ارائه دهندگان خدمات درمانی معتبر مشورت بگیرید.

• نویسنده : مجله ایرانی