مارماهی های الکتریکی می توانند از تخلیه الکتریکی خود برای اصلاح ژنتیکی سایر موجودات در محیط استفاده کنند.

مجله ایرانی : دانشمندان ژاپنی کشف جدید و هیجان انگیزی انجام داده اند. محققان دانشگاه ناگویا دریافته اند که مارماهی های الکتریکی می توانند از تخلیه الکتریکی خود برای اصلاح ژنتیکی سایر موجودات در محیط  استفاده کنند. به بیان ساده، مارماهی های الکتریکی  می توانند با استفاده از جریان های ناگهانی، DNA خود را به گونه های دیگر منتقل کنند.

این یافته، فرآیندی به نام الکتروپوراسیون را بیان می کند که پیش از این تصور می شد محدود به تنظیمات آزمایشگاهی باشد. الکتروپوراسیون شامل استفاده از یک میدان الکتریکی برای ایجاد روزنه های موقت در غشاهای سلولی است که به مولکول هایی مانند DNA یا پروتئین ها اجازه ورود به سلول ها را می دهد.

در محیط طبیعی یک رودخانه، مارماهی های الکتریکی می توانند تا ۸۶۰ ولت برق تولید کنند ،مقدار الکتریسیته ای که برای  نیرو دادن به دستگاه ها  کافی است.  تیم تحقیقاتی این فرضیه را مطرح کردند که این تخلیه الکتریکی می تواند سلول های موجودات مجاور را به روشی مشابه تحت تاثیر قرار دهد.

محققان برای آزمایش نظریه خود، لارو گورخرماهی را در معرض محلول DNA قرار دادند که حاوی نشانگری بود که زیر نور می درخشید. آن ها سپس یک مارماهی الکتریکی معرفی کردند که باعث تخلیه الکتریکی شد. محققان دریافتند که پنج درصد از لاروها نشانه هایی از انتقال ژن را نشان می دهند.

استادیار دانشگاه ناگویا در این باره می گوید: ” این نشان می دهد که تخلیه از مارماهی الکتریکی باعث انتقال ژن به سلول ها می شود، حتی اگر مارماهی الکتریکی در مقایسه با دستگاه هایی که معمولا در الکتروپوراسیون استفاده می شوند، شکل های متفاوتی از پالس و ولتاژ ناپایدار داشته باشند.”

مارماهی های الکتریکی و دیگر موجودات زنده ای که الکتریسیته تولید می کنند، می توانند بر اصلاح ژنتیکی در طبیعت تاثیر بگذارند.

این یافته نه تنها درک ما از الکتروپوراسیون را گسترش می دهد، بلکه نشان می دهد که میدان های الکتریکی در طبیعت،مانند میدان‌های الکتریکی مارماهی‌ها،می توانند نقش ناشناخته ای در اصلاح ژنتیکی داشته باشند. پدیده های مشابهی با میدان های الکتریکی طبیعی مانند رعد و برق مشاهده شده اند که بر موجودات زنده مانند نماتودها و باکتری های خاک تاثیر می گذارند.

استادیار دانشگاه ناگویا می گوید: ” من تصور می کردم الکتروپوراسیون ممکن است در طبیعت اتفاق بیفتد. من متوجه شدم که مارماهی‌های الکتریکی در رودخانه آمازون می توانند به خوبی به عنوان یک منبع انرژی عمل کنند، ارگانیسم های ساکن در منطقه اطراف می توانند به عنوان سلول های گیرنده عمل کنند و قطعات DNA محیطی رها شده در آب به ژن های خارجی تبدیل می شوند و به دلیل تخلیه الکتریکی باعث نوترکیبی ژنتیکی در ارگانیسم های اطراف می شوند.”

پیامدهای این تحقیق قابل توجه است. همان طور که  این پژوهشگر هیجان خود را در مورد آینده تحقیقات میدان الکتریکی در موجودات زنده بیان می کند، او بر اهمیت کشف ایده های غیرمتعارف تاکید می کند و معتقد است که آن ها می توانند به پیشرفت های بزرگ و درک عمیق تر از پیچیدگی های زندگی منجر شوند.

  • نویسنده : مجله ایرانی