مجله ایرانی : بینی تان خشک است، گلویتان خارش دارد و سرتان به شدت درد می کند. آیا سرماخوردگی است یا آنفلوآنزای فصلی؟ علائم می توانند همپوشانی داشته باشند، بنابراین اگر پزشک شما یک آزمایش سریع آنفلوآنزا انجام ندهد – یک بررسی سریع که با یک سواب پنبه ای از پشت بینی یا گلوی شما انجام می شود – مطمئن شدن از این موضوع دشوار است.

در اینجا چند دستورالعمل اساسی برای بیان تفاوت بین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا آورده شده است، و اگر شما یکی از این عفونت ها را دارید چه باید بکنید.

چگونه تفاوت را تشخیص دهیم؟

ویروس ها باعث سرماخوردگی و آنفلوآنزا می شوند. هر دو عفونت های تنفسی هستند. ساده ترین راه برای تشخیص تفاوت این است که به علائم خود نگاه کنید.

اگر سرماخوردگی دارید، احتمالاً علائمی مانند زیر خواهید داشت:

آبریزش یا گرفتگی بینی

گلو درد

عطسه کردن

سرفه

سردرد یا بدن درد

خستگی خفیف

علائم آنفولانزا می تواند شامل موارد زیر باشد:

سرفه خشک و دردناک

تب متوسط تا بالا، اگرچه همه مبتلایان به آنفولانزا تب نمی‌کنند

گلو درد

لرز تکان دهنده

درد شدید عضلانی

سردرد

گرفتگی و آبریزش بینی

خستگی شدید که ممکن است تا دو هفته طول بکشد

حالت تهوع و استفراغ و همچنین اسهال (شایع در کودکان)

سرماخوردگی طی چند روز به تدریج اتفاق می افتد و اغلب خفیف تر از آنفلوآنزا است. آن معمولا در ۷ تا ۱۰ روز بهتر می شود، اگرچه علائم می توانند تا ۲ هفته طول بکشند.

علائم آنفولانزا به سرعت بروز می کنند و می توانند شدید باشند. آن ها معمولا ۱ تا ۲ هفته طول می کشند.

از علائم خود به عنوان راهنما استفاده کنید تا بفهمید چه شرایطی دارید. اگر فکر می کنید ممکن است به آنفلوآنزا مبتلا شوید، به پزشک خود مراجعه کنید تا در ۴۸ ساعت اول بروز علائم مورد آزمایش قرار بگیرید.

سرماخوردگی معمولی چیست؟

سرماخوردگی یک عفونت تنفسی فوقانی است که توسط یک ویروس ایجاد می شود. به گفته انجمن ریه آمریکا، بیش از ۲۰۰ ویروس مختلف می توانند باعث سرماخوردگی شوند. با این حال، به گفته کلینیک مایو، رینوویروس اغلب همان ویروسی است که باعث زکام وعطسه افراد می شود. این بیماری بسیار مسری است.

اگرچه می توانید در هر زمانی از سال سرما بخورید، اما سرماخوردگی در ماه های زمستان شایع تر است. این به این دلیل است که بیشتر ویروس های سرماخوردگی در رطوبت کم رشد می کنند.

سرماخوردگی زمانی شیوع پیدا می کند که فرد بیمار عطسه یا سرفه می کند و قطرات پر از ویروس را در هوا پخش می کند.

اگر سطحی (مانند میز یا دستگیره در)را که اخیرا توسط فرد آلوده کنترل شده است لمس کنید و سپس بینی، دهان یا چشم های خود را لمس کنید، می توانید بیمار شوید. شما در دو تا چهار روز اول پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرماخوردگی، مسری و منتفل کننده هستید.

چگونه سرماخوردگی را درمان کنیم؟

از آنجا که سرماخوردگی یک عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها در درمان آن موثر نیستند.

با این حال، داروهای بدون نسخه مانند آنتی هیستامین ها، استامینوفن و داروهای ضدالتهاب می توانند گرفتگی، درد و سایر علائم سرماخوردگی را تسکین دهند. برای جلوگیری از کم آبی مایعات زیادی بنوشید.

برخی افراد برای پیش گیری یا تسکین علائم سرماخوردگی از داروهای طبیعی مانند روی، ویتامین C استفاده می کنند. شواهد در مورد اینکه آیا آن ها عمل می کنند یا نه، متفاوت است.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد که قرص ‌های روی با دوز بالا (۸۰ میلی‌گرم) اگر ظرف ۲۴ ساعت پس از بروز علائم مصرف شوند، می‌توانند طول سرماخوردگی را کوتاه کنند.

به نظر نمی رسد ویتامین C از سرماخوردگی جلوگیری کند، اما اگر آن را به طور مداوم مصرف کنید، ممکن است علائم شما را کاهش دهد. یک منبع مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ دریافت که ویتامین D به محافظت در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا کمک می کند.

سرماخوردگی معمولا در عرض ۷ تا ۱۰ روز برطرف می شود. به پزشک مراجعه کنید اگر:

حدود یک هفته است که سرماخوردگی شما بهبود پیدا نکرده است.

تب شدیدی شروع می شود

تب شما پایین نمی آید

ممکن است آلرژی یا عفونت باکتریایی داشته باشید که به آنتی بیوتیک نیاز دارد، مانند سینوزیت یا گلودرد استرپتوکوکی. سرفه آزاردهنده همچنین می تواند نشانه آسم یا برونشیت باشد.

چگونه از سرماخوردگی پیش گیری کنیم؟

در حالی که درست است که پزشکان هنوز واکسنی تولید نکرده اند، راه هایی برای جلوگیری از این بیماری خفیف اما آزاردهنده وجود دارد.

دوری کردن

از آنجایی که سرماخوردگی به راحتی گسترش می یابد، بهترین پیشگیری اجتناب از آن است. از هر کسی که مریض است دوری کنید. ظروف یا وسایل شخصی دیگر مانند مسواک یا حوله را به اشتراک نگذارید. اشتراک‌گذاری به هر دو صورت انجام می‌شود – وقتی سرماخورده هستید، در خانه بمانید.

بهداشت خوب

بهداشت را خوب رعایت کنید. دست های خود را اغلب با آب گرم و صابون بشویید تا از هر گونه میکروبی که ممکن است در طول روز دریافت کرده اید رها شوید یا از ضدعفونی کننده دست بر پایه  الکل استفاده کنید.

دستان خود را زمانی که تازه شسته نشده اند از بینی، چشم ها و دهان خود دور نگه دارید. هنگام سرفه یا عطسه ، دهان و بینی خود را بپوشانید. همیشه بعد از آن دستان خود را بشویید.

آنفلوآنزای فصلی چیست؟

آنفولانزا یکی دیگر از بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی است. برخلاف سرماخوردگی که در هر زمانی از سال ممکن است به آن مبتلا شود، آنفولانزا معمولا فصلی است. فصل آنفولانزا معمولاً از پاییز تا بهار ادامه دارد و در و در طول ماه های زمستان اوج می گیرد.

در طول فصل آنفولانزا، می توانید آنفولانزا را به همان روشی که سرماخوردگی می گیرید، مبتلا شوید: با تماس با قطرات منتشر شده توسط یک فرد آلوده. یک روز قبل از اینکه بیمار شوید و تا ۵ تا ۷ روز پس از بروز علائم، مسری هستید.

آنفلوآنزای فصلی توسط ویروس های آنفلوانزای A، B و C ایجاد می شود و آنفلوانزای A و B شایع ترین نوع آن هستند. سویه های فعال ویروس آنفولانزا سال به سال تغییر می کنند. به همین دلیل است که هر سال واکسن جدید آنفلوآنزا تولید می شود.

برخلاف سرماخوردگی معمولی، آنفلوآنزا می تواند به یک بیماری جدی تر مانند ذات الریه تبدیل شود. این موضوع به خصوص برای موارد زیر صدق می کند:

کودکان خردسال

بزرگسالان مسن تر

زنان باردار

افراد مبتلا به بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن آن ها را تضعیف می کند مانند آسم، بیماری قلبی یا دیابت

چگونه آنفلوآنزا را درمان کنیم؟

در بیشتر موارد، مایعات و استراحت بهترین راه برای درمان آنفولانزا هستند. برای جلوگیری از کم آبی مایعات فراوان بنوشید. داروهای ضد احتقان و مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن ممکن است علائم شما را کنترل کرده و به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید.

اما هرگز به کودکان آسپرین ندهید. این می تواند خطر یک بیماری نادر اما جدی به نام سندرم ری را افزایش دهد.

پزشک شما ممکن است داروهای ضد ویروسی را برای درمان آنفولانزا تجویز کند.

این داروها می توانند طول مدت آنفولانزا را کوتاه کرده و از عوارضی مانند ذات الریه جلوگیری کنند. با این حال، اگر ظرف ۴۸ ساعت پس از بیمار شدن شروع نشود، ممکن است موثر نباشند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر در معرض خطر عوارض ناشی از آنفولانزا هستید، هنگامی که اولین علائم را داشتید با پزشک خود تماس بگیرید. افرادی که در معرض خطر عوارض جدی هستند عبارتند از:

افراد بالای ۶۵ سال

زنان باردار

زنانی که دو هفته پس از زایمان هستند

کودکان زیر ۲ سال

کودکان زیر ۱۸ سال که آسپرین مصرف می کنند

کسانی که به دلیل اچ آی وی، درمان استروئیدی یا شیمی درمانی، سیستم ایمنی ضعیفی دارند

افرادی که به شدت چاق هستند

افراد مبتلا به بیماری مزمن ریوی یا قلبی

افراد مبتلا به اختلالات متابولیک مانند دیابت، کم خونی یا بیماری کلیوی

افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان زندگی می کنند

اگر علائم شما بهبود نیافت یا شدید شد، فورا با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم ذات الریه دارید به پزشک خود مراجعه کنید، از جمله:

مشکل تنفس

گلودرد شدید

سرفه ای که مخاط سبز تولید می کند

تب شدید و مداوم

درد قفسه سینه

اگر کودک شما علائم زیر را بروز داد فورا با پزشک تماس بگیرید:

مشکل در تنفس

تحریک پذیری

خستگی مفرط

امتناع از خوردن یا نوشیدن

مشکل در بیدار شدن یا تعامل

سالم ماندن

بهترین راه برای پیشگیری از آنفولانزا تزریق واکسن آنفولانزا است. اکثر پزشکان واکسن آنفولانزا را در همان ابتدای فصل آنفولانزا توصیه می کنند.

با این حال، می توانید در اواخر پاییز یا زمستان واکسن را دریافت کنید. واکسن آنفلوآنزا می تواند از شما در برابر ابتلا به آنفلوآنزا محافظت کند و در صورت ابتلا به آنفلوآنزا می تواند شدت بیماری را کم تر کند.

برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آنفلوآنزا، دست های خود را اغلب با آب گرم و صابون بشویید یا از ضدعفونی کننده دست  برپایه الکل استفاده کنید. از لمس بینی، چشم ها و دهان خود خودداری کنید. سعی کنید از هر کسی که علائم آنفلوآنزا یا شبه آنفلوآنزا دارد دوری کنید.

ئاشتن عادات سالم برای دور نگه داشتن میکروب های سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مهم است. همیشه باید مطمئن شوید که به اندازه کافی بخوابید، میوه و سبزیجات زیادی بخورید، ورزش کنید و استرس خود را در فصل سرماخوردگی و آنفولانزا و بعد از آن مدیریت کنید.

• نویسنده : مجله ایرانی